RITJE DOOR M'N ACHTERTUIN....

Op 24 januari kon ik niet laten in de middag even op de ATB te springen. Er lag verse sneeuw op de Posbank en het zonnetje kwam er lekker door. Onze achtertuin is schitterend! Genieten dus! Even een rondje frisse neus gehaald! Weer 49km op teller.

KLIMMEN TEGEN MS 2015...DE 5E EDITIE!

Onderweg richting Nederland met onszelf afgesproken dat we ook volgend jaar in 2015 weer mee gaan doen! Ook Remon was vrij snel overtuigd dat hij graag weer mee doet. 
En dus hebben we de hele zomer doorgefietst en hebben we onze zomervakantie geboekt in de Provence om de streek rondom de Mont Ventoux beter te leren kennen. Na de eerste week in midden Frankrijk (de Allier) nog 2 weken in Visan doorgebracht bij Belgen en in Buisson  (een Engelsman die met een Francaise getrouwd was). Erg genoten van de prachtige streek rond de Ventoux, de schitterende stadjes en dorpjes en het heerlijke eten. Maar natuurlijk ook om een beetje te fietsen....Tijdens de zomervakantie dus met Daan de Mont Ventoux beklommen! 

Ter voorbereiding op de klim van de Ventoux hebben we eerst een ATB tocht gereden in de omgeving van Malaucene, in het berggebied van de Dentelles de Montmirail.

Daan in de afdaling naar Vaison la Romaine

We vertrokken uit het schitterende dorpje Seguret voor een offroad rit naar Vaison la Romain. Daan ging prima en had er zichtbaar lol in. In Vaison la Romain samen lekker geluncht op het dorpsplein. 

Lunchen in
Vaison la Romaine

Een week later samen met Daan de Ventoux opgefietst met de ATB. We vertrekken om 10.30 uur uit Malaucene en zijn na 2,5uur klimmen (en zweten, want het is was erg warm) op de Ventoux. Bovenop is het slalommen tussen alle auto's door. Vanwege het schitterende en onbewolkte weer is het erg druk op de top. We eten en drinken wat op de top en zetten de afdaling in naar Malaucene. Het afdalen gaat natuurlijk geweldig op onze ATB's. Marjan heeft zich tijdens onze klim vermaakt op de plaatselijke markt. In Malaucene eten we nog wat met z'n drieën en kijken we terug op een prachtige rit. Op naar Klimmen tegen MS 2015!  

Samen op de foto in de klim vanuit Malaucene, vlak onder de top.

WE HEBBEN T WEER GEFIKST.

Terug in Malaucene na een geweldige dag op de Ventoux nu maar effe geen biertje, aangezien ik nog 3km moet fietsen richting de mas..Aangekomen bij de Mas wacht een heerlijk koud biertje! We feliciteren elkaar met de prachtige prestaties. Ieder voor zich heeft veel gegeven vandaag. Maarten kon de 4x Ventoux helaas niet halen. De MTB klim was voor hem te zwaar. Respect dat hij het grootste deel wel gered heeft!.Bij deze omstandigheden is het voor iedereen enorm afzien geweest. Extreem hoge temperaturen maken dat het koelen van je lichaam ook extra energie kost. Een grote aanslag op je gestel! Bij elkaar heb ik zo´n 12 liter water en sportdrank op vandaag! 

Na een heerlijke warme douche met z'n allen buiten eten en ervaringen uitwisselen van deze prachtige dag. Chalet Beyond had weer een heerlijke maaltijd klaargemaakt die we ons goed hebben laten smaken v.v. van een paar heerlijke biertjes.

Maarten wordt door Edwin bedankt voor z´n inspanningen als mede- organisator voor Klimmen tegen MS. Maarten verzorgde o.a. alle print en drukwerk, banners etc. 

Nog lang buiten gezeten want het is nog steeds heerlijk warm. Slapen is nu geen probleem, want het lampje is nu wel uit.... 

4x MONT VENTOUX!

Heel vroeg opstaan dus vanochtend. Iedereen slaapt nog als ik in alle vroegte met de fiets achter in de auto richting Bedoin rijd. Op het parkeerterrein net buiten het dorp ontmoet ik Maarten en Menno en de vriend van Menno die ons op de gevoelige plaat  vastlegt bij de start van de eerste klim. Het is 02:30u in de ochtend!
Koud is het niet, het is nu al 20 graden. Met de lampen op de fiets en helm gaan we van start. We hebben er zin in! Na een paar kilometer gaat de telefoon van Maarten. Het is Theo Visser! Hij belt ons om ons veel succes te wensen vandaag. Theo en Bernice zijn niet mee naar Frankrijk. maar verzorgen de Facebook pagina van Klimmen tegen ms op afstand! 
Nadat we een paar kilometer geklommen hebben draaien we linksaf het beroemde bos van Bedoin in. De weg wordt flink steiler en onze hartslag hoger...
Dit beroemde bos is overdag een weg waar geen einde aan lijkt te komen, 's nachts heb je helemaal geen idee hoe ver je nog moet...Misschien wel een voordeel?

Na een paar kilometer in dit bos heeft Maarten ineens 2 lekke banden. Hij blijkt 3 punaises in z'n voor- en achterband te hebben!! Een gek heeft punaises gestrooid! Na een flink portie chagrijnen over deze situatie hebben we in het schijnsel van onze hoofdlampen de banden gewisseld. Het zal je in de afdaling gebeuren met een gangetje van 60km/h....



Mensen weten niet waar ze mee bezig zijn. Absurd. Ik heb nu geen reserveband meer, dus dat wordt spannend. We gaan weer op weg. Het lastige is dat je nu maar blijft turen of je geen punaises ziet liggen...We kletsen wat af ter ontspanning. Maarten heeft nu de achternaam Lek i.p.v. Hek...en is direct aanvoerder van de wisselbeker! 
Het is echter helemaal niet ontspannend, het stijgingspercentage varieert namelijk tussen 9 en 11% en bochten zijn er niet. Het gaat alsmaar omhoog. Waarheen kan je niet zien, alleen voelen. Na een dik uur komen we eindelijk in de buurt van Chalet Reynard. Het begint langzaamaan licht te worden en de vogels worden ook wakker. Overdag is het een drukte van belang op deze klassieke Tour de France- route. Nu is er helemaal niemand. We benutten de volledige breedte van de weg om de ideale lijn omhoog te rijden. We beginnen aan de klim van de 6km 'Kale Berg'. Hoe hoger we komen, hoe lichter het wordt. Vlak voor de top kondigt de zon zich aan achter de bergen. Een schitterend beeld!

Precies om 6.00 uur in de ochtend staan we met z´n drieën voor de 1e keer op de top van de Ventoux! De eerste klim zit erop! Wat een fantastische ervaring! We trekken onze windjacks aan en beginnen aan de afdaling naar Malaucene om op tijd bij de start te zijn. De afdaling is geweldig. De opkomende zon is prachtig en maakt steeds meer van het landschap zichtbaar. Genieten! De afdaling gaat als een speer. De weg is lekker breed en goed te overzien. Met een vaart van 60- 70km/h zijn we binnen het half uur beneden en worden we welkom geheten door de organisatie en het inmiddels opgestelde peloton aan deelnemers. 

Marjan en Daan zijn er ook en Gerard en Marije met de truc.Gelukkig kan ik nog een extra reserveband lenen van Jan- Jaap (vanwege m'n hoge carbonvelgen past een standaard binnenband niet en mijn binnenband ligt op Maarten's fiets). M'n 2e ontbijt bestaat uit een banaan, een paar Snelle Jelle's en wat extra sportdrank. De bidon's bijgevuld en we kunnen er weer tegenaan. 




Op voor de 2e klim! Een mooi moment met z'n allen aan de start. Een heerst een gezonde spanning bij alle deelnemers. Nog een laatste reep in de achterzak proppen, een laatste kus en high five. Het aftellen begint en de hele meute gaat van start om klokslag 7.00u. Het zonnetje schijnt al lekker. En indrukkend is de enorme rij fietsers die al slingerend de eerste kilometers omhoog klimmen. Na enkele honderden hoogtemeters dunt het peloton al flink uit en hebben sommigen het al zichtbaar moeilijk. We moedigen elkaar aan. Ook mooi dat al die honderden deelnemers met een logo van AAARCHITECTEN op hun schouder fietsen. Dat is toch mooie reclame... Als ik terug ben in NL ga ik bij de telefoon zitten, bedenk ik me...Genieten is het tijdens deze 2e klim. Wat een mooi evenement is het toch!

Halverwege is de eerste stop na een pittig stuk van tegen de 13%. Ik maak eerst m'n voorraad uit m'n achterzakken op. Elke kilo is er een, zullen we maar zeggen. Na de stop gaat het weer flink stijl omhoog en buigen we na een haarspeldbocht naar links voor een steile enkele kilometers lang stuk met een stijging van boven de 11-12%. Dit heb je niet in de gaten, want de weg is hier heel breed. Het gaat lekker en ik haal steeds meer voorgangers in. Om half tien draai ik de laatste haarspeldbochten naar de top en ontmoet ik Daan op de top van de Ventoux! Een mooi moment! Daan is vandaag weer vrijwilliger op de top en pakt fietsen aan, deelt stempels, wast gezichten van de deelnemers. Hij is goed bezig! Na een korte pauze op de top begin ik aan de afdaling naar Bedoin. Het is al lekker warm, dus ik ben in m'n element als mooi-weer-fietser. Een korte pauze in Chalet Reynard en het tweede deel van de afdaling door het bos van Bedoin naar beneden. Overal oranje- zwart-witte fietspakjes die zich al zwoegend een weg banen naar boven. Om ca. half elf ben ik in Bedoin bij de start en zie ik Marjan en Marije die hier als vrijwilliger de deelnemers op weg helpen. Ik fiets nog even naar de parkeerplaats om m'n racefiets om te ruilen voor m'n MTB en begin ik met een voorraad van ca. 4 liter water aan de 3e klim. Het is inmiddels 30 graden, dus het is zweten. Na enkele kilometers in het bos is de afslag naar links het bos in, de Route Forestiere, de MTB route. Het eerste stuk is goed te doen, maar na een paar kilometer wordt de route steeds steiler en slechter. Volgens de beschrijving een niet onderhouden asfaltweg. Ik ervaar het als een rivierbedding. Het pad is in zeer slechte staat. Met het stijgen wordt het warmer en de schaduw minder. Ik zwabber van links naar rechts en probeer de beste route te kiezen. Het valt me behoorlijk zwaar en ik moet zowaar een paar ik afstappen om weer even op adem te komen. M'n ritme krijg ik niet en m'n bidons zijn in rap tempo leeg aan het raken. Hoog boven me en vooral nog heel ver weg is de top van de Ventoux...Als me hier iets gebeurt vind niemand me. Er is ook helemaal niemand op deze route. Een beetje ongemakkelijk gevoel.

Na 3 beklimmingen even op de foto met Daan.

Gelukkig wordt het na lang stoempen een stuk vlakker en kan ik weer opschakelen en tempo maken. De route gaat helemaal om de top heen en komt uiteindelijk 4km onder de top op de route vanuit Malaucene uit. Deze 4km voelen als een verademing na al dat gestuiter op het grindpad. Behoorlijk stuk kom ik om half drie in de middag voor de 3e keer op de top van de Ventoux aan. Weer ontmoet ik Daan en ga ik samen met hem op de foto. Dat beloofd wat voor volgend jaar....Of ik de 4e klim ga redden weet ik niet. Na wat langere pauze op de top stap ik toch maar weer op de MTB en begin aan de afdaling naar Chalet Reynard. Ik zit niet lekker meer en probeer af en toe even los te blijven van m´n zadel. Afdalen op de MTB gaat verder super. De Cube heeft geweldige schijfremmen en ligt als een blok op de weg. Bij Chalet Reynard ontmoet ik ook Marjan, Marije en Gerard en vul ik weer m´n bidons en achterzakken. Op naar Sault voor de 4e klim en laatste klim. 

Redelijk gaar halverwege de klim
vanuit Sault bij 38 graden...

Het wordt steeds warmer als ik afdaal richting Sault. Alsof je je haar aan het föhnen bent, zo warm is het hier. In Sault aangekomen is het tegen de 40 graden celsius! Weer m´n bidons leeg..(Ik heb inmiddels zo'n 12 liter water en sportdrank op en heb het gevoel een 'lekke koppakking' te hebben..
Weer even pauze onder de bomen is heerlijk. Terwijl ik met Egon sta te kletsen komt er een Nederlands stel naar ons die hier op de fiets zijn en stoppen ons € 20,- toe, voor ons goede doel! Een mooi gebaar! Om vier uur in de middag stap ik weer op de fiets en begin aan m'n laatste klim. De klim vanuit Sault wordt ook wel de 'mietjeskant' genoemd, omdat hij het minst steil is. Omdat ik al vanaf 3uur in de ochtend op de fiets zit is deze laatste klim niet echt gemakkelijk meer. De warmte maakt het loodzwaar. Ik fiets een stuk mee met een deelnemer uit Ede. Een beetje kletsen maakt dat je even de pijn in je benen vergeet. Het laatste stuk tot Chalet Reynard hebben we de gang er lekker in. Gelukkig staan Marjan, Marije en Gerard me op te wachten en hebben ze m'n auto met daarin m´n racefiets opgehaald. Ik zit echt niet lekker meer, dus de racefiets is een verademing. Ook de lichtere racefiets maakt het een stukje lichter. Ik begin aan de laatste 6 kilometer naar de top, maar moet na 50 meter omdraaien, want ik heb een lekke voorband...en dus komt dat bandje van Jan- Jaap nog goed van pas! Op de parkeerplaats gauw m'n bandje verwisseld en met enige vertraging aan de laatste kilometers begonnen. Het is nog steeds prachtig weer en de avondzon doopt alles in een goudgele gloed. Prachtig! Genieten! Bij de camper van Susan stop ik nog even voor een beker koud water en een fotomomentje. Michele rijd even met me mee met de auto om bij het monument van Simpson een foto te maken. Als herinnering aan deze bijzondere dag laat ik m'n kapotte binnenband achter bij het monument en trap de laatste kilometers naar de top. Ik weet er nog een kort sprintje op het steile stukje naar de top uit te persen en wordt hartelijk opgevangen door Marjan, Daan, Gerard en Marije. Het is gelukt! 4x Mont Ventoux! Het was erg zwaar. Met name de MTB rit naar boven was een killer. Maar ook 4x de Kale Berg beklimmen is mogelijk! 183km en 6020 hoogtemeters. De laatste afdaling is weer een feest met een prachtige avondzon op de berg!

Afdaling van de Mont Ventoux richting Malaucene

INSCHRIJVEN EN VOORBEREIDEN.

Vanochtend weer een mooi ritje gemaakt samen met Remon naar Bedoin via Col de Madeleine. Het zonnetje schijnt lekker en het is weer lekker warm. Morgen schijnt het erg warm te worden dus dat wordt veel drinken.


Na de middag naar Entrechaux om ons nog nuttig te maken bij de voorbereidingen van de grote dag. De busjes moeten nog geladen met pakken water, sportdrank, dranghekken, stroopwafels, energierepen etc. Met 800 deelnemers is dit een enorme operatie aan het worden en zijn er veel vrijwilligers nodig!

Daan en Marjan zijn druk in de weer met inschrijfformulieren, medische verklaringen en rugnummers. Remon en ik helpen met het aanmaken van de sportdrank, het weer pletten van stapels pakken Barleduc.

Na het laden van de vrachtauto en de bestelbussen gaan we terug naar Malaucene en genieten we van een prima diner verzorgd door Chalet Beyond. Nog even de fiets aan een laatste inspectie onderwerpen, banden op de juiste spanning brengen en alle kleding klaargelegd. 

Ondanks dat ik op tijd naar bed ga, doe ik geen oog dicht. Het is warm op de kamer en airco hebben we niet.
Als ik dan eindelijk in slaap val wordt ik weer wakker van Marjan en Daan die later naar bed gaan. Amper geslapen dus gaat om 01:30u de wekker....

EFFE DE BENEN OP SPANNING BRENGEN....

Remon en ik hebben de luxe positie dat wij vandaag een mooie rit kunnen gaan maken. Marjan en Daan zijn vrijwilliger en hebben vanochtend een briefing in Entrechaux. Het is schitterend weer en dus gaan we eerst met zonnebrand in de weer voordat we op de fiets stappen. Remon heeft een mooie tocht uitgestippeld via Malaucene, Col de Madeleine, Bedoin en via de Gorges de la Nesque naar Sault. Een werkelijk schitterende tocht aan de zuidzijde van de Mont Ventoux, waar je tot aan de start van de klim van de Gorges de la Nesque een blik hebt op de Mont Ventoux. De Gorges is niet stijl, maar wel behoorlijk lang. Met een paar procent stijging en een lengte van ca. 20 km heb je een steeds indrukwekkender blik in de enorme kloof. De weg is lekker stil. Af en toe een fietser of motorrijder en relatief weinig autoverkeer. Ideaal om lekker te genieten van dit indrukwekkende landschap.
Remon heeft nog wat suggesties 
voor terugreis... de kortste route heeft 
z´n voorkeur... en die is (hoe kan het 
ook anders, meneer is een klimgeit) 
over de top van de Mont Ventoux. 
Dat is natuurlijk prima.
We zijn er nu toch...Om de energie wat aan te vullen (we hebben er zo'n 65km op zitten) gaan we eerst even lunchen in Sault. Een lekkere salade met canard en een groot glas cola.. De wijn laten we nog maar even staan want dat zakt natuurlijk direct in de benen...

Na de lunch starten we met de klim vanuit Sault (de 'mietjeskant'). Het gaat ons gemakkelijk af. Boven is de temperatuur prima, maar bij gebrek aan een windjack voor de afdaling jat Remon een paar papieren zakken bij de snoepkraam voor onder onze shirts...

Maar dit vertellen we natuurlijk niet verder...

DE REIS NAAR FRANKRIJK

Vanochtend stipt om 6.00u weggereden uit Arnhem. We rijden eerst naar Weert om Remon Tullemans op te pikken. Ook zijn fiets op de fietsdrager en we kunnen vertrekken. Marina gedag gezegd en met een lekker zonnetje op pad naar het zuiden. Route du Soleil!

De reis gaat lekker vlot en met het steeds verder komen richting het zuiden gaat ook de temperatuur omhoog! Dat is prettig. Ik houd wel van een beetje vakantiegevoel. 

Rond een uur of zeven in de avond komen we aan in Malaucene, Mas des Amerans, ons inmddels vertrouwde onderkomen tijdens Klimmen tegen MS. Het is gelijk weer gezellig en iedereen heeft er veel zin in. Gerard en Marije zijn al voor ons aangekomen met de truck. Gerard heeft alle spullen van de organisatie vervoerd naar Frankrijk in een oplegger van Frans Smink voorzien van reclame van Klimmen tegen MS. We worden steeds professioneler!  

Na een borrel in de tuin gaan we met z'n allen een hapje eten bij La Fleur Bleu, een door een Nederlands echtpaar gerund restaurant in de buurt. Heerlijk buiten gegeten met elkaar.

KLAAR VOOR VERTREK

Klaar voor vertrek. Alle spullen zijn gepakt. We gaan op weg naar Frankrijk!
En wat een leuke verrassing van de medewerkers van AAARCHITECTEN! : die hebben  een hele serie flesjes laten maken met ons logo erop! Niet alleen goed om de dorst te lessen, maar ook om de sponsoren te bedanken voor hun bijdrage aan Klimmen tegen MS! Heel leuk! Bedankt nogmaals! M'n actie is dus niet onopgemerkt gebleven en dat is mooi om te zien. 

Het weer beloofd goed te worden...In de laatste week is het natuurlijk elke dag checken of het op 2e Pinksterdag goed weer is. Als je 4x zo'n berg wilt beklimmen kan dat alleen als de weergoden ons goed gezind zijn. Als we slecht weer krijgen is dit namelijk kansloos. Het kan ontzettend spoken op de Ventoux. De naam Mont Ventoux (vento= wind) is natuurlijk niet zomaar ontstaan. Aan de berg zelf is dit ook af te zien. Er groeit de laatste paar honderd hoogtemeters helemaal niets...Een andere benaming van de Ventoux is Kale Berg... De top doet denken aan een maanlandschap. Het beloofd erg warm te worden gezien de weerapp.... 




En ook dit jaar weer leuke kaarten ontvangen ter ondersteuning van m'n actie. Zoals deze hieronder van Corine Aldus. Even enthousiast als zij is krijg ik zo ongeveer na elke trainingsrit een 'like' op m'n Facebookpagina! En mooi mens! Dank je Corine voor de leuke kaart!

Voor vertrek nog even de beide fietsen (zowel de racefiets als mountainbike gaan mee) aan een onderhoudsbeurt onderworpen. Omdat ik ga proberen de Ventoux 4x te beklimmen gaat ook de mountainbike mee, voor de route Forestiere, de MTB route door het bos..

KLIMCLASSIC VANUIT MAASTRICHT

Vanochtend verzamelen in Maastricht bij het MECC voor de Klimclassic. Een mooie maar ook zware rit in Zuid Limburg en de Ardennen. 
Tussen de vele toerfietsers gauw m'n maten Menno en Jan- Jaap gevonden. Ook Patricia Holtjer fiets mee samen met een vriendin. Alle steile klimmen zitten weer in het parcours die slingert door de Ardennen. Omdat ik makkelijk klim kan ik Menno en Jan- Jaap even op de gevoelige plaat vastleggen op de top van de Cote de la Redoute. Deze kuitenbijter is 20% op sommige stukken. Even doorbijten dus....Maar er zitten meer lastige klimmetjes in deze zware rit van in totaal 180km en 2700 hoogtemeters!  

Jan-Jaap is ook boven op de Redoute!

Menno kan nog even z'n duim opsteken!

AFTELLEN....

Het is bijna zo ver.. Nog een week te gaan tot aan de start van de 4e editie van Klimmen tegen MS! We hebben er weer veel zin in! De zware trainingen zitten er op. Vanaf januari dit jaar zo'n 3000km gefietst. Banden vervangen, remkabels en remblokken vernieuwd en ketting gesmeerd. We zij er klaar voor!

Deze foto is gemaakt tijdens de toertocht Heimwee naar Nijmegen in de klim van de Holleweg. Afgelopen donderdag de Klimclassic gereden met de maten van Klimmen tegen MS. Morgen nog een relaxed ritje en dan is het vooral sparen, sparen tot 9 juni. Een beetje rust is goed voor de benen.

Alle sponsoren wil ik in ieder geval heel hartelijk bedanken voor de mooie bijdragen aan ons actie om de ziekte Multiple Sclerose de wereld uit te helpen en de mensen die strijden tegen deze ziekte het leven een beetje te veraangenamen. 

DE ZOTTENKAART IS BINNEN......


De 'Zottenkaart' is binnen....Bij monsieur Pic, een maffe Fransman die er de gewoonte van heeft gemaakt met enige regelmaat de Mont Ventoux op te fietsen en hiervan een database bij te houden op een website kan je je aanmelden als 'zot'. 

Je krijgt dan (uiteraard na betaling..dat dan weer wel) een kaartje toegestuurd waarop je je stempels en tijden kan laten zetten van de doorkomst op de top van de Ventoux. En dat bewuste kaartje is dus binnen. Kijk even op de website voor meer info: www.clubcinglesventoux.org





Zoals ook vorig jaar en het 2012 is AAARCHITECTEN weer subsponsor van dit mooie 
evenement en hebben we dankzij Maarten Hek die de shirts heeft ontworpen 
weer een mooie plek op de schouder met ons logo!

WEER 185 KILOMETER

Vandaag, 25 mei weer een mooie rit door het Rijk van Nijmegen en Reichswald gereden samen met Maarten Hek en de mannen uit Oosterhout. Ik kan lekker tempo houden deze dag. De benen zijn prima! Een lekke band gooit even roet in het eten, maar die is gauw vervangen. Een top fietsweekend: 235km in totaal!

KILOMETERS VRETEN....

Op 10 mei en 18 mei weer een paar mooie ritten gereden. 10 mei zo'n 100km door de regen gereden van de in totaal 135 kilometer over de Zuid Veluwe. Het wordt dan gelijk een stuk pittiger met dat baggerweer. Maar een warme douche bij thuiskomst waardeer je dan des te meer. Na zo'n waterballet komt er ook nog een uurtje bij voor het weer gangbaar maken van de ketting en tandwieltjes...

18 mei had ik meer geluk. Prachtig fietsweer vandaag. Met de mannen uit Oosterhout (fietsvrienden van een collega van Marjan) een mooie rit door de Ooijpolder tot aan Kleve. Via Elterberg, het pondje bij Pannerden, Arnhem, Heteren, Renkum, Doorwerth, Italiaanse weg en Oosterbeek weer terug naar Arnhem. Top fietsweer en maximaal genieten. Weer 133km op de teller.

KLIMMEN BANNEUX KLIMMEN, 27 APRIL 2014



Vandaag weer een dagje Limburg en Belgie: De toertocht Klimmen - Banneux -  Klimmen. Het is schitterend weer hier in Zuid Limburg en dan te bedenken dat het slecht weer is in de rest van NL. Bij aankomst is ook Remon Tullemans aanwezig! Wat een verrassing! Als 'nestor' en klimgeit was hij vorig jaar als de snelste op de top van de Ventoux met z'n respectabele leeftijd van 70 jaar! 

Tijdens de tussenstop met Menno, Theo en Remon

Appelgebak en koffie als traktatie voor onze prestatie

Samen met Menno, Jan- Jaap en Theo en Remon aan de 160km begonnen. Een pittige rit met veel kuitenbijters in het parcours. Goed georganiseerd vanuit Klimmen tegen MS door de fietsclub uit Klimmen. Op een klapband van Jan Jaap in de afdaling na 20km en een krakende crank na een prachtige dag in de Belgische Voerstreek weer terug in Klimmen, voor appelgebak en koffie in het zonnetje. Nog leuk gekletst met Diane en Maarten die vandaag de 90km hadden gereden. Mannen bedankt voor de gezelligheid!